Фотоволтаични системи - прв дел

Фотоволтаичните системи се користат за производство на електрична енергија со употреба на фотоволтаични модули. 

Начинот на работа на ваквите системи е интересен, а се базира на примена на фотоелектричниот ефект презентиран во научен труд од страна на Алберт Ајнштајн.

Течењето на струјата овде настанува како краен ефект од тоа што енергијата на светлината ги возбудува електроните во состав на атомите. Всушност во оваа фаза започнува целиот процес и треба да се напомене дека е битна фреквенцијата на фотоните. Кога возбудените електрони ќе надминат некој праг на количество енергија (кога веќе апсорбирале енергија од фотоните), тие се откинуваат од атомите, а потоа како веќе слободни електрони, со примена на електрични полиња, се насочуваат за да се добие насочено движење на електрони (електрична струја).

Подетален опис на процесот на создавање на електрична струја со примена на фотоволтаични ќелии ќе биде даден во некое наредно излагање на овој блог.

Во овој краток вовед останува уште да се објасни примената на инвертерот кој е дел од шемата за поврзување. Во врска со тоа, треба да се нагласи дека електричната струја добиена со избивањето на електроните е еднонасочна, а повеќето електрични уреди кои секојдневно се користат работат на наизменична струја. Инвертерот е уред кој ја трансформира еднонасочната струја во наизменична.

 

Транзистор

Транзисторите се полупроводнички компоненти кои најчесто се користат како прекинувачи или како засилуавачи на сигнал. Тие се изработуваат со три или повеќе терминали кои служат за поврзување со останатите компоненти на колото.

 

Електричен генератор

Електричен генератор е уред кој врши претворање на некој вид на енергија, како на пример, кинетичка во електрична. Така, се користи енергијата на ветерот на пример, за вртење на турбините кај ветерогенераторските системи, енергијата на пареата под притисок, енергијата на протокот на водата (кај хидроцентралите), енергијата на фотоните (кај соларните панели) итн.

Првиот електричен генератор е наречен Фарадеево тркало кое денес нема некоја практична примена, но сепак со тој генератор се поставени основите на денешното производство на електрична енергија.

Во дел од наредните содржини на овој блог подетално ќе бидат разгледани некои од начините на современото добивање на електрична енергија.

Кулонов закон

Кулоновиот закон го одредува интензитетот на привлечната/одбивната сила која дејствува помеѓу два точкасти разноимени/истоимени полнежи. Од математичката формулација може да се забележи правопропорционалната зависност на интензитетот на силата со количеството електрицитет на секој од полнежите, и обратната пропорционалност со квадратот на растојанието помеѓу двете наелектризирања.

Интересно е, и треба да се нагласи дека ваквиот аналитички облик на Кулоновиот закон важи кога наелектризирањата мируваат.

Доколку постои било какво релативно движење на полнежите, во пресметките мора да се вклучат и Лоренцовите трансформации, бидејќи во тој случај покрај електричната ќе се јави и магнетна компонента на силата која аналитички ја изразуваме како релативистичка корекција на силата која дејствува помеѓу полнежите кога тие се во мирување.
Електричните компоненти на силата имаат многу поголем интензитет од магнетните компоненти.